Chantal, 35 jaar oud, is gelukkig met haar nieuwe partner Richard, 42 jaar oud, maar wil liever niet dat hij contact houdt met zijn drie kinderen.
Chantal heeft geen eigen kinderen, terwijl Richard wel kinderen heeft uit een vorige relatie van 18, 15 en 9 jaar oud.
Hoewel Chantal graag een toekomst met Richard wil opbouwen, ziet zij zijn kinderen niet in dat plaatje passen. Ze schrijft: “Ik wil dat wij samen iets neerzetten.“
Richard heeft geen goed contact met zijn ex-vrouw, en Chantal merkt op: “Zijn ex is boos dat hij met mij verder wilde gaan, maar zo gaat het leven gewoon.“
Zij voelt dat Richard niet zo gehecht is aan zijn kinderen, zeggende: “Maar ik heb ook het idee dat hij helemaal niet zo gek is op zijn kinderen.“
Volgens Chantal zit Richard wanneer zijn dochter bij hen is vooral op zijn telefoon, wat zij niet vindt kunnen: “Ik heb het nu een paar keer geobserveerd en wanneer zijn dochtertje bij ons is, zit hij alleen maar op zijn telefoon. Dat kan toch niet?“
“Om die reden heb ik Richard geadviseerd om het contact met zijn kinderen te verbreken, zodat we samen vooruit kunnen kijken.”
“En als ik zeg verbreken, bedoel ik dat ook echt. Op WhatsApp, Facebook, gewoon overal. Zo kan hij zijn tijd aan mij besteden en kunnen we aan iets opbouwen.”
“Ik begrijp dat mensen zullen zeggen dat ik niet goed bij mijn hoofd ben, of dat ik in een inrichting thuishoor. Dit is echter mijn standpunt en ik heb hem duidelijk gemaakt dat het anders erg lastig zal worden.”
“We wonen in hetzelfde dorp, dus ik ben realistisch genoeg om te begrijpen dat hij hen nog wel zal zien. Maar het zou voor ons prettiger zijn als dat niet meer bij ons thuis gebeurt.”
“Richard was behoorlijk verrast door mijn suggestie, maar staat open om erover na te denken. Ik heb aangegeven dat ik binnen twee weken een antwoord van hem verwacht.”
“Eerlijk gezegd, het feit dat hij erover wil nadenken, doet mij vermoeden dat zijn kinderen geen prioriteit voor hem zijn. Ik wil simpelweg het beste voor hem.”
