Bij het ritueel van de doop wordt normaal gesproken de dopeling en zijn familie ontvangen bij de ingang van de kerk, wat symboliseert dat de dopeling wordt opgenomen in de gemeenschap.
Tijdens de ceremonie wordt gebeden en worden Bijbelse teksten voorgelezen die betrekking hebben op de doop en de beloften die hiermee gepaard gaan.
Een belangrijk element van de doopceremonie is het zegenen van het doopwater, dat meestal wordt bewaard in een doopvont.
Dit water, waarmee de priester of diaken de dopeling overgiet of onderdompelt, symboliseert de reiniging van de ziel en het wegwassen van zonden.
Voor baby’s wordt het water voorzichtig over het hoofd gegoten, terwijl volwassenen soms volledig ondergedompeld worden.
Na het dopen met water wordt de dopeling gezalfd met chrisma, een heilige olie die de gave van de Heilige Geest symboliseert en de speciale toewijding aan God bekrachtigt.
De dopeling ontvangt ook een doopkaars, aangestoken aan de Paaskaars, die het licht van Christus vertegenwoordigt dat nu in de dopeling aanwezig is, symbool voor hoop en de roeping om als licht in de wereld te schijnen.
Kleding speelt een significante rol; dopelingen worden vaak gekleed in een wit gewaad als teken van zuiverheid en een nieuw begin.
Ouders laten vaak hun baby dopen om hen van jongs af aan deel te laten zijn van de religieuze gemeenschap en hen de zegeningen en bescherming van het geloof te geven.
Volwassenen die zich bekeren tot het katholieke geloof ondergaan de doop om hun geloofsovertuiging officieel te belijden en volledig deel uit te maken van hun nieuwe spirituele gemeenschap.
De doop is meer dan een traditie; het is een sacrament dat de kern raakt van het christelijke leven en gemeenschap.
Het is een spirituele geboorte en een vreugdevolle bevestiging van geloof en toewijding aan de leer van Christus.
